 |
| การปฏิบัติละหมาดอีดิ้ลอัฎฮา |
การละหมาดอีดิ้ลอัฎฮามีรูปแบบและวิธีการปฎิบัติเหมือนกับการละหมาดอีดิ้ลฟิตรฺ โดยไม่มีการอะซานและอิกอมะห์ก่อนละหมาด มี ๒ ร๊อกอะห์ โดยร๊อกอะห์แรกตักบีร ๗ ครั้ง (ไม่รวมตักบีรอตุ้ลเอี๊ยะรามหรือตักเบรแรก) ในแต่ละตักบีรให้กล่าวว่า “ซุบฮานัลลอฮ วัลฮัมดุลิลาฮ อัลลอฮุอักบัร” (หรืออ่านยาวกว่านี้) ในตักบีรสุดท้ายอิหม่ามจะอ่านฟาติหะห์และซูเราะห์ หลังจากนั้นก็ก้มลงรูก๊วอฺ และสุหยูดเหมือนละหมาดทั่วไป เมื่อขึ้นจากการสุหยูดในร๊อกอะห์แรกแล้ว ให้เริ่มตักบีรร๊อกอะห์ที่ ๒ โดยไม่นับตักเบรแรกเช่นเดียวกับร๊อกอะห์แรก โดยในร๊อกอะห์ที่ ๒ ให้ตักบีร ๕ ครั้ง และอ่านเหมือนร๊อกอะห์แรก โดยเมื่อถึงตักเบรสุดท้ายอิหม่ามก็จะอ่านฟาติหะห์และซูเราะห์ หลังจากนั้นก็ก้มลงรูก๊วอฺและสุหยุด และนั่นตะชะฮุด และให้สล่าม เมื่อเสร็จสิ้นจากการ
ละหมาดอีดแล้ว คอเต็บขึ้นอ่านคุตบะห์ต่อหลังละหมาดร่วมกัน กุรบาน เป็นภาษาอาหรับ มีความหมายว่า การเชือดที่ได้กระทำในวันอีดิ้ลอัฎฮา (วันที่ ๑๐ ของเดือนซุลฮิจญะห์)
 |
| การนั่งฟังคุตบะห์หลังละหมาด (ฟังเทศน์) |
และในวันตัชรีก (วันที่ ๑๑/๑๒/๑๓ ของเดือนซุลฮิจญะห์) หรือหมายถึง การเชือดสัตว์เพื่อเป็นทานแจกจ่ายแก่ผู้ยากจนขัดสน การเชือดสัตว์กุรบานมีเป้าหมายเพื่อการเคารพภักดีและการใกล้ชิดอัลเลาะฮ์(ซ.บ) กุรบานถูกบัญญัติในปีที่ ๒ แห่งฮิจเราะห์ศักราช เป็นอิบาดะห์ที่กระทำติดต่อกันมาตั้งแต่สมัยท่านนบีอิบรอฮีมในขณะที่ อัลเลาะฮ์ทรงใช้ให้นบีอิบรอฮีมทำการเชือดลูกชาย(อิสมาอีล)เพื่อเป็นการทดสอบ ความศรัทธาของนบีอิบรอฮีม และกลายมาเป็นกุรบานในเวลาต่อมา นอกจากนั้นยังมีการเสนอกุรบานต่ออัลเลาะฮ์ของสองพี่น้อง(ฮาบิลและกอบิล)ลูก ชายของนบีอาดำ อัลกุรอานได้กล่าวถึงเรื่องการทำกุรบานไว้ว่า
“ดังนั้นสูเจ้าจงทำละหมาดและเชือดสัตว์เถิด เพื่อพระเจ้าของสูเจ้า”
(อัลเกาษัร . ๒) มีหะดิษจากท่านหญิงอาอิชะห์ว่า ท่านนบี (ซ.ล) กล่าวว่า “ ไม่มีงานใดๆ สำหรับลูกหลานของอาดำในวันอีดิ้ลอัฎฮาที่อัลเลาะฮ์ทรงรักมากไปกว่าการเชือด กุรบาน เพราะกรุบานในวันกิยามะห์จะถูกนำมาเช่นเดียวกับวันที่มันถูกเชือด นั่นคือ มีอวัยวะครบถ้วนสมบูรณ์ ไม่ว่าจะเป็นเขาของมัน เล็บของมัน หรือขนของมัน และเลือดของกุรบานก่อนที่มันจะหยดลงสู่พื้นดิน มันได้หยดลงก่อนในที่ๆหนึ่งซึ่งอัลเลาะฮ์ได้ทรงเตรียมไว้ ดังนั้น เจ้าจงทำกุรบานด้วยความเบิกบาน(ความดีงาม) “ (ติรมีซี/อิบนุมาญะห์/อัล-ฮากิม) ท่านอิบนุ อุมัร ได้กล่าวว่า “พวกเจ้าจงเชือดสัตว์กุรบาน เพราะอัลเลาะฮ์ทรงรักสัตว์กุรบาน” ชาว อาหรับก่อนหน้าสมัยนบีมุฮำหมัดบางพวกได้เชือดสัตว์เป็นการเซ่นสรวง(บวงสรวง /สังเวย)เทวรูปที่พวกตนเคารพสักการะ และนำเลือดของสัตว์ที่ตนเชือดนั้นสาดเข้าไปที่กำแพงกะอฺบะฮ์ ส่วนเนื้อก็แจกให้คนจนเอาไปกิน ทำให้การทำกุรบานผิดไปจากเจตนาและการปฎิบัติดั้งเดิมดังเช่นสมัยของนบีอิบรอ ฮีมกับอิสมาอีล จนมาถึงสมัยท่านนบีมุฮำหมัด(ซ.ล)หลังจากที่ท่านได้เข้ายึดนครมักกะห์และ ทำลายเทวรูปบูชารอบกะอฺบะฮ์จนหมดสิ้นแล้ว ท่านก็ได้ปฎิรูปการทำฮัจญ์ให้กลับสู่แนวทางที่ถูกต้อง
การทำกุรบานซึ่งเป็นหนึ่งในข้อปฎิบัติของการทำฮัจญ์ก็ได้ถูกปฎิรูปให้กลับ เข้าสู่เจตนาเดิม และวิธีการปฎิบัติที่แท้จริงของมัน นั่นคือ การอุทิศให้แก่อัลเลาะฮ์โดยเฉพาะ (ไม่ใช่เป็นการบวงสรวง/สังเวยเพื่อพระเจ้าอื่นนอกจากอัลเลาะฮ์)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น